Eveline contacteert me. Leidinggevende van 20 medewerkers. Geen bewuste keuze, ze is erin gerold. Ze heeft last van stress, haar gezondheid begint eronder te lijden. Ze wil uitzoeken bij welk werk ze zich goed voelt, wat écht bij haar past. Ze was een vrolijk, enthousiast kind en wil dat gevoel terugvinden. Ze volgde ruim 6 jaar geleden al loopbaanbegeleiding. Daar was iets uitgekomen, waar ze een korte opleiding rond volgde, maar wat ze zich toch niet als werk zag doen.
In een eerste sessie maakt ze terug contact met het enthousiaste kind dat ze was. We analyseren haar KernTalenten. Ze herkent er zich volledig in! Blijkt dat leidinggeven niet ideaal voor haar is. Wat dan wel? Ik geef haar allerlei oefeningen en opdrachten mee om te ontdekken welke job haar op het lijf geschreven is.
Tweede sessie. Ze komt binnen en zegt: “Pff, ik vond dat moeilijk. Ik heb veel gezocht maar niets gevonden waar ik me echt goed bij voel. Ik heb het teveel benaderd vanuit wat ik kan ipv wat ik graag doe.” We beginnen erover te praten. Van het één komt het ander. 3 stages die ze deed op het einde van het middelbaar – wat vond ze daaraan leuk of niet? Steeds meer herinneringen komen boven. Uiteindelijk vallen alle puzzelstukjes op hun plaats en wordt kristalhelder dat ze leerkracht lager onderwijs wil worden. Dat past helemaal bij haar en haar vele KernTalenten. Daarbij voelt ze terug het enthousiasme waar ze naar op zoek was.
Weet je wat ik het meest frappante aan dit hele verhaal vind? Ze had 1 trimester gestudeerd voor leerkracht lager onderwijs! Ze heeft die cursussen zelfs nog. Mijn mond viel open toen ik dat hoorde. Ze was daarmee gestart maar had net voor de examens moeten stoppen owv familiale omstandigheden. Daarna was haar leven een andere kant uitgegaan. De keuze op 18 jaar was niet moeilijk – ze wist onmiddellijk wat ze wilde studeren. Nu herinnert ze zich dat ze altijd al een ‘leerkracht lager onderwijs’ was. Voor haar jongere zus toen ze nog kind waren. Zelfs voor zichzelf: ze verbeterde haar eigen huiswerk, met rode pen! Voor de 5 kinderen van een vriendin waar ze, voor ze een relatie had, in het weekend vaak naartoe ging. Die kinderen zeggen nu nog: “Weet je nog dat je ons dat toen geleerd heb?” Voor haar neefje die ze Frans leert en zelfvertrouwen geeft als hij zegt: “Ik ga dat niet kunnen.” Ze vindt creatieve manieren waardoor hij het toch kan.
Als kind heeft zij veel gehad aan bepaalde leerkrachten en dacht ze al: “Ik ga dat doen als Juf An.” Toen wist ze al dat ze ook juf wilde worden. Leerkrachten zijn bezig met de toekomst, want kinderen zijn onze toekomst. Dat motiveert haar, dat doet haar vuur branden, daarin vindt zij haar vervulling, dat is haar zielsmissie.
En haar ondernemend KernTalent? Ze kan er nog iets als zelfstandige bij doen. Ik opper kindergrime. Ze reageert: “Dat heb ik ook nog gedaan. Als 16 jarige op feestjes bij vrienden. Ik heb daar nog een setje van.” Mijn mond valt nogmaals open.
Dit zie ik vaak gebeuren bij empathische personen die zich sterk aanpassen.
Ze komen op een pad terecht dat niet bij hen past. Ze doen wel goed wat er van hen verwacht wordt, maar zijn zelf niet gelukkig. Na een tijd begint dit zich te wreken, steeds meer energie te kosten. Sommigen komen in een burn-out terecht. Anderen, zoals Eveline, zetten gelukkig eerder de stap om ‘hulp’ te zoeken. Want dat was voor Eveline ook heel duidelijk. Ook al lijkt het vanop een afstand nu zo duidelijk, in haar eentje, zelfs met de voorbereidende vragen die ik haar gegeven had, had ze dit niet gevonden.
De dag nadien stuurt ze me deze mail.
“Dank je wel voor het kort maar krachtig avontuur waarin je me begeleid hebt. Dankzij jouw happywork website die voor mij persoonlijk heel open en uitnodigend aanvoelde, heb ik toch de stap durven te zetten om hulp te vragen bij mijn persoonlijke zoektocht naar mijn “wat wil IK?” en “waar VOEL ik mij goed bij?” vragen. Dit is niet zo evident voor een introvert HSP. Je voelde me ook meteen zo goed aan waardoor ik geen bang had om echt diep in mijn ziel te kijken wat ik graag doe en niet wat ik goed kan. Want ja, daar is dus echt wel een verschil in . Wat was het fijn om mijn oude ik terug tegen te komen. Dankzij de analyse, oefeningen en onze goede gesprekken ben ik erachter gekomen wat ik eigenlijk al lang wist maar waar ik gewoon die extra hulp en steun bij nodig had. Zoals ik al zei heb ik ooit de pauze knop van mijn leven ingeduwd. Wegens omstandigheden is deze altijd op pauze blijven staan maar dankzij jouw coaching durf ik hem weer op Play te zetten. De film kan weer verder gaan en ik ben zo nieuwsgierig naar hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen. Spannend!
Groetjes Eveline.”
Twee weken na ons laatste gesprek laat Eveline me weten dat ze nog steeds enthousiast is over deze nieuwe wending in haar leven en werk.
Wil jij, net als Eveline, jezelf, jouw enthousiasme of zielsmissie terugvinden?
Vraag een vrijblijvend telefonisch gesprek aan zodat we elkaar leren kennen en jij kan voelen of het klikt.
verkenningsgesprek.
Contacteer me voor een gratis telefonisch kennismakingsgesprek.
Vind je dit interessant voor anderen?
Deel het artikel via de sociale mediaknoppen hieronder.